Heenreis
Met een caravan achter de auto, twee vignetten op de ramen (nodig voor Zwitserland), een voorraad water en een goedwerkende TomTom zijn wij in juli 2016 voor 2 weken vertrokken naar Italië. De camping waar we verwacht werden, camping Cappuccini, had gelukkig nog 1 plekje over in de periode van juli en augustus. Wij hadden ook maar 1 plekje nodig met z’n tweetjes, dus dat was snel geregeld.
Met geen enkele ervaring was het toch best intensief om met zo’n caravan achter de auto te rijden, daarom besloten we op de heenreis te overnachten in Freiburg (Zuid-Duitsland). Na een reis van tien uren kwamen we ’s avonds rond zessen aan op de overnachtingscamping die we gevonden hadden via de ACSI gids. Moe van de reis waren we blij dat we enkel de pootjes van onze caravan hoefden uit te draaien en daarna konden genieten van een Duitse schnitzel met een biertje. De volgende dag reden we nog eens tien uren, ditmaal naar onze eindbestemming: Perschiera del Garda.
Camping Cappuccini aan het Gardameer
Aan de lange files te zien bij de afritten langs de snelweg hadden we een populaire vakantiebestemming uitgekozen. ‘Onze’ camping bleek minder massaal en we konden snel inchecken. Na wat informatie bij de receptie gekregen te hebben, in keurig Engels, reden we de caravan onze staplaats op. Met een lange reis achter de rug in combinatie met de hitte verliep dit niet helemaal vlekkeloos, maar al snel kregen we hulp van een aantal Nederlanders (die ruim vertegenwoordigd waren op de camping, naast Denen en Duitsers) , zo stond onze caravan binnen no-time goed.
De dagen daarna genoten we van het uitzicht vanaf de camping, het zwembad (behalve tussen 1 en 3 in verband met de siësta), het vuurwerk boven het meer, het lekkere eten en de goede wijn. De camping staat op een paar honderd meter afstand van het Gardameer. ’s Ochtends liepen we vaak richting het kiezelstrand waar veel te beleven was. Sommige vakantiegangers huurden een ligbed met parasol, anderen waren wat actiever met een waterfiets of het huren van een bootje. Wij genoten vooral van het zwemmen in het meer en de kraampjes met heerlijk Italiaans ijs. Op de camping zelf vermaakten we ons met andere vakantiegangers (van stelletjes zoals wij tot gezinnen met pubers en alles wat er tussen zit) en de drankjes bij de receptie. Het echte vakantiegevoel was duidelijk aanwezig.
De omgeving van Perschiera del Garda
Na een paar dagen genoten te hebben van onze vakantiebestemming was het tijd om wat meer te ontdekken van Italië. Getipt door onze Nederlandse buren op de camping gingen we richting de Monte Baldo. Dit is de naam van een berg in Malcesine die bereikbaar is via een kabelbaan. In de 2 uren dat we moesten wachten sloeg de twijfel een aantal keren toe, want met mijn hoogtevrees stond ik niet te springen om 1700 meter omhoog te gaan in slechts 10 minuten tijd. Eenmaal boven bleek het gelukkig allemaal de moeite waard te zijn geweest, want het uitzicht vanaf de berg is adembenemend mooi! Om wat langer daarvan te kunnen genieten zijn er boven op de berg diverse restaurants geopend. Op het terras is de bruschetta een absolute aanrader, maar er was ook genoeg andere keus.
Nu we doorhadden hoe prachtig de omgeving rondom het Gardameer is besloten we nog een paar uitstapjes te maken. Zo zijn we naar Verona geweest, de st ad van Shakespears Romeo en Julia. Het was prachtig om de oude arena te zien, dit antieke Romeinse amfitheater is een echte eyecatcher in Verona.
Ook twee mooie plekjes om te bezoeken waren Lasize en Sirmione: beide stadjes zijn levendig, gezellig en beschikken over een leuke promenade. Ook de elementen die vanuit het oude stadscentrum terugkomen waren prachtig om te bekijken. Vanuit het kasteel in Sirmione hebben wij wederom kunnen genieten van de schoonheid van het Gardameer.
Terugreis
Maar zoals altijd: aan alles komt een einde. En het einde van onze vakantie kwam al snel dichterbij. Om de bevreesde Gotthard tunnel te trotseren besloten we om ’s nachts terug te rijden. De heenreis waren we namelijk bijna 3 uren kwijt aan het wachten voor het rode stoplicht bij deze tunnel in Zwitserland. Ons plan leek te werken, want tijdens de terugreis hoefden we slechts een half uurtje te wachten.
Wat minder handig was: om een uur of 8 ’s ochtends hadden we 11 uren gereden en waren we MOE (!). Na een powernap van een half uurtje hebben we toch maar doorgezet en ’s middags om 3 uur waren we thuis: geradbraakt. Gelukkig hadden we nog een paar dagen om bij te komen en te genieten van de herinneringen aan Italië. Het plekje voor volgend jaar is nog niet geboekt, want Europa heeft nog zoveel moois te bieden, maar het Gardameer gaan we absoluut opnieuw bezoeken!
